De aanleiding voor dit essay ligt in de constatering dat de huidige journalistiek haar verbindende, controlerende en informerende functie steeds minder vervult. Door commercialisering, versnippering via sociale media en het verdwijnen van lokale infrastructuren raakt journalistiek vervreemd van haar maatschappelijke opdracht.
Dit artikel gaat over een Tweede Kamerlid dat besluit journalist te spelen om vervolgens een leugen van een – dan ineens – collega recht te zetten. Hoe ranzig ook, het begon bij die leugen. De meeste gesprekken achteraf beginnen daar niet. Voor een goede analyse is dat wel noodzakelijk.
Moeten we blij zijn met de overname van Twitter door Elon Musk. Die vraag kreeg Harrie Kiekebosch, omdat hij vaker zijn mening deelt over de journalistiek van nu en naar hoopt die van straks. De eerste vraag die bij Kiekebosch opkomt is of twitter journalistiek is.
Vandaag, op 20 maart – de Internationale Dag van het Geluk – viert Geluk Centraal haar driejarig bestaan. Drie jaar geleden werd de vereniging opgericht door initiatiefnemer en bestuursvoorzitter Wim-Heerke Spronk, samen met persvoorlichter Harrie Kiekebosch en secretaris Mia Nijland. Het doel? Niet langer blijven hangen in wat niet werkt, maar actief bouwen aan een samenleving waarin welzijn en geluk centraal staan. Een beweging van vooruitdenkers, wetenschappers en betrokken burgers die samen zoeken naar een nieuw fundament voor onze maatschappij.
Waarom geven onze democratieën social media zoveel macht? Het zijn toch gewoon commerciële bedrijven die het om de winst gaat en niet om de democratie? Harrie Kiekebosch ziet wel wat in een ‘publiek platform’ en bepleit dat politici stoppen met X.
Tot op het laatste moment was het spannend of we een kabinet zouden krijgen met een partij die stelselmatig hele groepen van onze samenleving wegzet én met een partij die als tool door een marketingbureau in de markt is gezet. Omtzigt en Yeşilgöz waren die eendenkooi ingekropen en eenmaal binnen kregen ze het idee dat ze niet meer uit konden. Geluk Centraal heeft een brief geschreven waarmee die twee alsnog het rechte pad hadden kunnen kiezen, zonder gezichtsverlies, maar vooral omwille van het landsbelang.
Wel eens een spreker proberen te boeken? Als je iemand met een beetje uitstraling wil, tik je zo maar 5.000 Euro af, voor een uurtje mooie en verstandige woorden. Een mooi verdienmodel voor de spreker. Maar wat zegt het over de boodschap?
Ben je het ook zat, al die politici in de media? Met BBB en NSC zouden we andere tijden tegemoet gaan. Tot aan de verkiezingen heb ik er nog niet veel van gemerkt. Of het moet zijn dat we van alle slechts dat we hadden, nu naar de overtreffende trap daarvan aan het kijken zijn.
‘Milieuclub stopt via rechter bouwplannen van veertien Gelderse boeren’, ‘Rechter wil dat de overheid zich aan klimaatdoelen houdt’ en ‘De overheid moet het klimaat weer van de rechter terugpakken’. Nieuwskoppen die suggereren dat de rechter het gedaan heeft. Dat leidt af van de werkelijkheid waarin de rechter alleen maar de wet volgt die democratisch tot stand is gekomen.
Harde grappen van De Speld. Onder de koppen ‘Eerste toeristische expeditie naar vermiste duikboot bij Titanic van start’ en ‘Zoekactie onderzeeër gestaakt om niet hypocriet over te komen’ steken ze de draak met strapatsen van sommigen van het diersoort mens die van gekkigheid niet meer weten wat ze met hun geld moeten.