Als je de letterlijke vertaling van economie en ecologie beschouwt, kom je op iets heel anders uit dan hoe we het in de volksmond gebruiken. Economie is de manier waarop we ons huishoudboekje beheren. Ecologie is de leer die nadenkt over hoe je dat het beste kunt doen.
Ecomodernisme stelt de economische groei voorop en de mens boven de natuur. Hoe meer Kees Klomp zich er in verdiept, hoe minder waardering hij voor deze denkrichting kan opbrengen.
De vakantieperiode is aangebroken, een moment van rust en reflectie. Dit biedt een uitgelezen kans om terug te blikken op de ontwikkelingen sinds mijn artikel ‘Anders denken, betekent fundamenteel anders doen’ in het FD en andere media eind 2021. Hierin pleitte ik voor een noodzakelijke systeemvereenvoudiging, en de oprichting van Vereniging Geluk Centraal volgde kort daarna.
De uitdagingen van vandaag worden vaak doorgegeven aan de volgende generaties zonder rekening te houden met de gevolgen voor hun toekomst. De beslissingen die nu genomen worden door de huidige leiders in de overheid en het bedrijfsleven, zullen diepgaande effecten hebben op de kwaliteit van leven van onze kinderen en kleinkinderen. Toch lijkt de huidige generatie leiders vaak vast te houden aan verouderde ideeën en methoden, waardoor echte vooruitgang stagneert.
Transitie. Ik vind het een rot woord omdat het gewone taal vervangt door ongewone taal. Het woord heeft verschillende betekenissen. Bijvoorbeeld in de gehandicaptenzorg gaat transitie vooral over de overgang van de ene levensfase naar de ander zoals het bereiken van de mijlpaal van 18 jaar. Het is in zorgland een begrip omdat het vele gevolgen heeft voor de zorg die dan in een keer niet meer nodig schijnt te zijn. De zogenaamde transitiepoli kan hierin begeleiden. Transitie is ook een vakterm voor het zich verplaatsen van de ene plek naar de ander, bijvoorbeeld uit de rolstoel naar het bed. We kennen allemaal transitie als het aangaan van een nieuwe identiteit en in de huidige maatschappij is transitie de grote verandering waar we middenin zitten en die ons de goede kant op moet helpen van welvaart naar welzijn. Daar wil ik iets meer over zeggen, iets serieus.
De aanleg van riolering is de meest effectieve stap geweest voor de volksgezondheid. En als de overheid mensen hun schulden kwijtscheldt, verdient ze dat dubbel en dwars terug door een afnemende zorgvraag. Laten we daarom eens focussen op gezondheid. Dat is hard nodig ook, want ons zorgsysteem staat kort voor een infarct.
Samen met de vooruitdenkers van Geluk Centraal ben ik een sterk voorstander van dienend leiderschap en een revolutionaire herdefiniëring van de rol van geld in onze samenleving. Het is de hoogste tijd om kritisch te kijken naar de rol van banken en energiebedrijven en de verantwoordelijkheid die zij hebben tegenover de mensen die ze zouden moeten dienen. De huidige situatie, waarin huishoudens worstelen terwijl deze bedrijven buitensporige winsten behalen, is niet houdbaar en benadrukt de dringende noodzaak van verandering. Het is hoog tijd om te streven naar een economisch systeem dat niet alleen welvaart creëert, maar ook rechtvaardigheid en welzijn voor iedereen bevordert.
Als je in armoede leeft, kom je daar maar moeilijk uit. Onderzoek daarnaar werd veel gedaan in achterstandswijken en onder migratiekinderen, maar nu is aangetoond dat die wetmatigheid ook opgaat voor kinderen van het platteland.
De paus zei bij de val van het communisme, dat daarmee het kapitalisme niet gewonnen had. Jason Hickel analyseert in ‘minder is meer’ dat het hoog tijd wordt dat we het kapitalisme eindelijk eens de nek omdraaien. Kapitalisme vernietigt de aarde. Door te groeien om te groeien helpen we onze bestaanskansen hier op aarde om zeep. En op weg daarnaar toe is het gros van de mensen ook nog eens ongelukkig. Zij moeten slaafs werk verrichten voor een klein clubje rijken.
Wij zijn homo sapiens, wat ‘wijze mens’ betekent. Maar kunnen we onszelf (in alle redelijkheid) nog wel ‘wijs’ noemen? Norbert Schotte vindt van niet.