De industrieën waar we niet met de wereldtop aan meedoen zijn op twee handen te tellen. Maar wat heb je aan een succesformule als deze ons niet gelukkiger gaat maken en onze planeet niet beter? Steven de Lira vraagt zich dat af in dit artikel. Als er ’te’ voor staat, is het niet goed.
Als je de letterlijke vertaling van economie en ecologie beschouwt, kom je op iets heel anders uit dan hoe we het in de volksmond gebruiken. Economie is de manier waarop we ons huishoudboekje beheren. Ecologie is de leer die nadenkt over hoe je dat het beste kunt doen.
De maatschappelijke druk om geluk na te streven, lijkt ironisch genoeg ongunstige gevolgen te hebben voor het psychisch welzijn van mensen.
Zondag 20 maart, de Internationale dag van het geluk. Een perfecte dag om de oprichting van de vereniging Geluk Centraal aan te kondigen. “We gaan welzijn en geluk centraal stellen, op zoek naar een nieuw fundament voor onze samenleving!”
De vakantieperiode is aangebroken, een moment van rust en reflectie. Dit biedt een uitgelezen kans om terug te blikken op de ontwikkelingen sinds mijn artikel ‘Anders denken, betekent fundamenteel anders doen’ in het FD en andere media eind 2021. Hierin pleitte ik voor een noodzakelijke systeemvereenvoudiging, en de oprichting van Vereniging Geluk Centraal volgde kort daarna.
Als één van de belangrijkste christelijke feestdagen markeert Pasen niet alleen de herdenking van de opstanding van Jezus Christus, maar draagt het ook diepe symbolische betekenissen die resoneren met de hedendaagse samenleving. Het verhaal van Pasen weerspiegelt universele thema’s van hoop, vernieuwing en verlossing, die relevant blijven te midden van de uitdagingen van de hedendaagse wereld.
De internationale ‘Dag van het Geluk’ is in het leven geroepen door de Verenigde Naties in 2012, symboliseert een wereldwijde erkenning van het belang van geluk en welzijn in het menselijk leven. Nederland, een land dat vaak hoog scoort op geluksschalen, stond ook dit jaar weer in de top 10 van het World Happiness Report. Maar initiatiefnemer Wim-Heerke Spronk begrijpt dat geluk meer is dan alleen een statistiek; het is een fundamenteel recht dat voor iedereen toegankelijk moet zijn.
Het is de derde zaterdag in september, sterfdag van André Hazes. De avond nadert en een flinke regenbui zorgt ervoor dat ik de schemerlampen al vroeg aandoe. Ik nestel me op de bank en pak mijn nieuwe boek: ‘Voor ieder wat waars’ van Rob Wijnberg. Een boek over hoe waarheid ons verdeelt en ons ook weer kan samenbrengen. Omdat ik binnenkort naar zijn theater voorstelling ga lijkt het me fijn om wat ingelezen te zijn. Het is tenslotte een heel thema dat hij aanpakt. Na een uurtje lezen stop ik ermee. Even weer naar het hier en nu: lui, regen en schemer. Geheel in sfeer pak ik de zapper en zet ik de tv aan. Raak! Ik word meegenomen in de politieke stand van zaken op dit moment. De partij peilingen doen het goed met hun immense nieuwswaarde. Overstappers van CDA naar BBB en NSC spreken zich hartstochtelijk uit over hun behoefte aan nieuwe politiek, volgens mij een behoefte van de gemiddelde Nederlander. Maar wat is dan die nieuwe politiek? Willen we meer dan oude wijn in nieuwe zakken?
Gisteren heb ik met verbazing zitten kijken naar Prinsjesdag. We maken het wederom onnodig ingewikkeld. Partijen vallen over elkaar heen om armoede te bestrijden en hebben de mond vol van bestaanszekerheid. Zoals ik al jaren in eerdere artikelen in de media heb geschreven. Zo moeilijk kan het niet zijn. We voegen wederom enkel complexiteit toe door weer geld rond te gaan pompen via toeslagen. Onnodig complex en we weten inmiddels wat er van komt. Een boel ellende en het kost de belastingbetaler nog veel meer omdat het controlesysteem op volle toeren moet gaan draaien… En het geld komt ook niet eens bij de mensen terecht op het moment dat ze dat het hardst nodig hebben.
Transitie. Ik vind het een rot woord omdat het gewone taal vervangt door ongewone taal. Het woord heeft verschillende betekenissen. Bijvoorbeeld in de gehandicaptenzorg gaat transitie vooral over de overgang van de ene levensfase naar de ander zoals het bereiken van de mijlpaal van 18 jaar. Het is in zorgland een begrip omdat het vele gevolgen heeft voor de zorg die dan in een keer niet meer nodig schijnt te zijn. De zogenaamde transitiepoli kan hierin begeleiden. Transitie is ook een vakterm voor het zich verplaatsen van de ene plek naar de ander, bijvoorbeeld uit de rolstoel naar het bed. We kennen allemaal transitie als het aangaan van een nieuwe identiteit en in de huidige maatschappij is transitie de grote verandering waar we middenin zitten en die ons de goede kant op moet helpen van welvaart naar welzijn. Daar wil ik iets meer over zeggen, iets serieus.