Mia Nijland is nieuw inwoner van Havelte, Drenthe. Verrast over de programmering van het filmhuis aldaar ging ze eens een kijkje nemen bij ‘Allelujah’. Dat gaat over de zorg. De zorg als economisch model, maar ook over zorg hebben voor elkaar.
Gisteren heb ik met verbazing zitten kijken naar Prinsjesdag. We maken het wederom onnodig ingewikkeld. Partijen vallen over elkaar heen om armoede te bestrijden en hebben de mond vol van bestaanszekerheid. Zoals ik al jaren in eerdere artikelen in de media heb geschreven. Zo moeilijk kan het niet zijn. We voegen wederom enkel complexiteit toe door weer geld rond te gaan pompen via toeslagen. Onnodig complex en we weten inmiddels wat er van komt. Een boel ellende en het kost de belastingbetaler nog veel meer omdat het controlesysteem op volle toeren moet gaan draaien… En het geld komt ook niet eens bij de mensen terecht op het moment dat ze dat het hardst nodig hebben.
In deze podcast van Geluk Centraal, de nieuwe beweging die zich inzet voor een fundamentele systeemverandering om geluk centraal te stellen, gaat podcast host Rudi Bartels in gesprek met mede-oprichter en Orthopedagoog Mia Nijland over ‘het systeemmoeras’ in de zorg.
De zorg in ons land is versnipperd, het zorgstelsel in hokjes verdeeld. Ton wordt er gek van. Maanden na het overlijden van zijn vrouw Hester voelt hij zich een onbelangrijke speelbal tussen de zorgwetten, het zorgkantoor, de verzekeraar en de zorgorganisatie. Waar hij eigenlijk een kaart zou moeten ontvangen met ‘Hoe gaat het nu met je?’, krijgt hij wéér een rekening van de zorgverzekeraar en moet hij een forse eigen bijdrage betalen.
In ‘Radicaal Anders’ vertellen twaalf vrouwen hoe ze de wereld radicaal anders zouden inrichten. Een recensie.
Soms heb je een beetje meer ZEN nodig om door te laten dringen wat er gaande is in ons land. Hoe het zorghart van de samenleving haar kracht verliest, hoe hard het is en hoe hard het nodig is dat er echt iets gebeurt.
Jacqueline van Cadsand is case manager in de zorg. Ze zet op een rijtje welke instanties je als cliënt of patiënt, soms ieder jaar weer opnieuw, langs moet. Daar komt zij zelfs als deskundige vaak niet eens uit.
Roland van der Vorst: “We staan haast voor een copernicaanse omwenteling. Waar de Poolse wetenschapper zag dat de aarde niet het centrum van het heelal is, dringt bij menigeen het besef door dat het individu misschien toch niet het centrum van de wereld is.”
Als we willen werken aan een ‘zorgsaam’ Nederland (dat we samen zorg dragen) moeten we een overheid hebben die als hoofdaannemer bruggen bouwt met een moreel kompas van rechtvaardigheid en geluk, niet een overheid die aan de basis staat van ‘staatsontvoeringen’.
Jacqueline van Cadsand is ouderenverpleegkundige en casemanager. Ze ervaart daarin de luxe echt tijd te hebben voor mensen. “Een gesprek kunnen voeren met een cliënt zonder tijdsdruk, zonder voelbare protocollen, dat is luxe die veel hulpverleners niet ervaren.”