Laatste berichten Algemeen

Mia Nijland is nieuw inwoner van Havelte, Drenthe. Verrast over de programmering van het filmhuis aldaar ging ze eens een kijkje nemen bij ‘Allelujah’. Dat gaat over de zorg. De zorg als economisch model, maar ook over zorg hebben voor elkaar.

Ken je dat? Het gevoel dat alles vanzelf gaat? Als de juiste woorden uit je mond komen nog voordat je er goed en wel over nagedacht hebt. Als presentaties lopen zonder dat je je er veel voor hoeft in te spannen. Dat alles intuïtief en spontaan verloopt. Zoals een voetballer die niet naar het scorebord kijkt of een kok zonder kookboek. En dat op het moment dat je gaat nadenken over hoe lekker automatisch het gaat, het automatisme ineens verdwijnt? Luisteren en je overgeven aan je intuïtie is een van de gemakkelijkste en tegelijkertijd moeilijkste dingen die er zijn. Je weet hoe je sommige dingen moet doen, niet doordat je erover nadenkt, maar doordat je er juist niet over nadenkt. Het moment dat je geest zich erover gaat ontfermen, is het weg. Als een zeepbel die klapt op je huid.

Wij mensen willen allemaal gelukkig zijn. Hoe verschillend we als mensen ook mogen zijn, we delen hetzelfde geluksstreven. Geluk speelt dan ook de hoofdrol in Betekeniseconomie. De inrichting van de economie is expliciet een middel om zo maximaal mogelijk menselijk geluk te veroorzaken. Dat betekent dus dat economie wat mij betreft een expliciet existentiële aangelegenheid is.

Een beroemde uitspraak van Martin Luther King is dat je niet de hele trap hoeft te zien, om de eerste stap te kunnen zetten. Vertrouwen is noodzakelijk. Hoewel, bij absolute zekerheid is vertrouwen wellicht overbodig. In onze wereld, schijnbaar vol van maakbaarheid en zekerheid, lijkt vertrouwen onnodig. Vertrouwen overbrugt de ‘zekerheid’ van vandaag met de ongewisse toekomst. Het verbindt de zichtbare eerste stap, met de nog niet zichtbare belevenissen van onze toekomstige reis. Vertrouwen en geloof zijn van eenzelfde orde: noodzakelijk als we niet zeker zijn van wat komt.

Een nieuw sociaal contract, dat is precies wat Nederland nodig heeft. Want we zijn als landje nogal vastgelopen met de huidige contracten tussen overheid en samenleving. Heel veel ervan zíjn niet eens sociaal. Geluk Centraal heeft wel een idee over die contracten.

“Aannameschap, wat een prachtig woord.” In een wereld van onzekerheid, waarin uitdagingen als bosbranden, klimaatverandering en andere complexe vraagstukken zich voordoen, biedt aannameschap wetenschappers een krachtig hulpmiddel om hun onderzoek en bevindingen op een meer transparante en realistische manier te presenteren. Het omarmen van de realiteit van onzekerheid en het erkennen van aannames in wetenschap leidt tot een dieper begrip van de complexe realiteit waarin we leven. Door deze benadering te omarmen, kunnen we de uitdagingen van de moderne tijd effectiever aanpakken en een solide basis leggen voor een duurzamere toekomst en de uitdagingen van vandaag en morgen.

Het is zover! In de afgelopen periode heeft het kabinet Rutte IV enorm veel tijd verspild aan het benadrukken van beperkingen en belemmeringen, in plaats van zich te richten op mogelijkheden en oplossingen. Deze strategie van premier Rutte heeft geleid tot een verdeelde samenleving, waarin solidariteit en het welzijn van mensen die afhankelijk zijn van de overheid op het spel worden gezet. Nederland, ooit bekend als een solidair land, lijkt zich nu steeds meer te richten op individualisme, terwijl cruciale problemen worden doorgeschoven naar toekomstige generaties. Het gebrek aan een heldere visie en de vasthoudendheid aan bestaande systemen en belangen getuigen van een regering die de ogen sluit voor de realiteit.

“De snelheid waarmee artificiële intelligentie zich ontwikkelt is duizelingwekkend. Twee dingen vallen me daarbij op.”

Om bij te blijven op mijn vakgebied lees ik dagelijks artikelen op zorgvisie.nl, het nieuwsoverzicht met actuele zorgthema’s. Te vaak word ik er moedeloos van om steeds weer hetzelfde te constateren: dat het anders moet, dat het aan goede ideeën hiervoor niet ontbreekt, maar dat een gedegen aanpak om ze te realiseren, uitblijft. Tuurlijk, ik blijf wel bij, maar het stimuleert niet echt.

Wij zijn homo sapiens, wat ‘wijze mens’ betekent. Maar kunnen we onszelf (in alle redelijkheid) nog wel ‘wijs’ noemen? Norbert Schotte vindt van niet.

In deze podcast van Geluk Centraal, de nieuwe beweging die zich inzet voor een fundamentele systeemverandering om geluk centraal te stellen, gaat podcast host Rudi Bartels in gesprek met mede-oprichter en Orthopedagoog Mia Nijland over ‘het systeemmoeras’ in de zorg.

Jaap van Deurzen: Mensen komen. Mensen gaan. Blond en ik houden vanachter de geraniums het wel en wee van onze Weesper stadsgenoten nauwkeurig in de gaten. Zo zitten we tijdens de ochtendkoffie te mijmeren over het feit dat we Pipo al een eeuwigheid niet meer hebben gezien. We vragen ons af of hij is gaan hemelen?