Trump is geen traditionele leider. Was hij niet verkozen geweest, dan zou hij hoogstwaarschijnlijk veroordeeld zijn in één van de vele rechtszaken die tegen hem lopen. Maar nu hij politieke macht heeft, ontloopt hij gerechtigheid en gebruikt hij zijn invloed om de internationale orde te herschrijven volgens zijn eigen belangen. Dit keer is het Oekraïne dat het moet ontgelden.
JD Vance, een trouwe bondgenoot van Trump en senator van Ohio, verwoordde de houding van de Amerikaanse regering jegens Oekraïne op schrijnende wijze: “Zeg gewoon dankjewel,” zei hij tegen de Oekraïense president Volodymyr Zelensky. Alsof hulp in een existentiële oorlog geen kwestie van morele plicht is, maar een gunst waarvoor op de knieën gesmeekt moet worden.
Dankbaarheid en moreel leiderschap
In 1945 waren wij vanzelfsprekend dankbaar toen de Amerikaanse en Canadese troepen ons bevrijdden van de Duitse bezetting. Maar de geallieerden eisten geen dankbaarheid, geen herstelbetalingen, geen economische concessies.
“De hulp kwam zonder voorwaarden, want vrijheid was een fundamenteel principe, geen onderhandelingsmiddel”
Vandaag de dag zien we echter een totaal ander Amerika onder Trump en zijn aanhangers. Oekraïne vecht voor zijn bestaan, telt honderdduizenden slachtoffers, en ligt in puin. Maar in plaats van steun zonder voorwaarden te bieden, worden deals en transacties geëist. Trump beweerde zelfs dat Zelensky ‘aan het kaarten was’ en ‘met de Derde Wereldoorlog speelde’. Maar wie speelt hier werkelijk een cynisch spel?
Gedwongen overgave: De ware intenties achter de ‘hulp’
In de politieke schaduw van Washington tekent zich een verontrustend patroon af: Oekraïne zou in ruil voor Amerikaanse steun permanente rechten moeten afstaan op vijftig procent van zijn natuurlijke hulpbronnen. Dit omvat olie, gas, mineralen, havens en infrastructuur. Wat hier plaatsvindt, is geen diplomatie. Het is niets minder dan economische onderwerping.
“Een nieuwe vorm van kolonisatie”
Dit gaat verder dan de sancties en herstelbetalingen die Duitsland en Japan na de Tweede Wereldoorlog werden opgelegd. Zelfs in de meest veeleisende vredesverdragen werd soevereiniteit nooit zo brutaal uitgehold. De zogenaamde ‘deal’ die Donald Trump en zijn entourage voorstellen, maskeert een cynische realiteit: economische kolonisatie onder het mom van militaire hulp. Oekraïne, een land dat vecht voor zijn bestaan, wordt zo gedwongen om zijn toekomst uit handen te geven in ruil voor de wapens die het nu nodig heeft.
Waar de Verenigde Staten Oekraïne behandelen als een winbare regio, heeft Europa tot nu toe een meer principieel standpunt ingenomen. Europese steun is verstrekt zonder directe economische eisen. Dit is zoals het hoort: ware hulp zou onvoorwaardelijk moeten zijn. Vrijheid heeft immers geen prijskaartje.
Europa moet nu meer dan ooit het morele kompas van de wereld blijven. De geschiedenis leert ons dat het toestaan van economische overheersing onder het mom van steun uiteindelijk leidt tot een geopolitiek moeras waarin machtspolitiek de boventoon voert. We mogen niet accepteren dat militaire en economische hulp wordt misbruikt als hefboom om landen economisch te knechten.
De bald eagle
De komende weken zullen cruciaal zijn, niet alleen voor Oekraïne, maar voor de toekomst van de internationale orde. In een tijd waarin transactiedenken en brute machtspolitiek de wereldpolitiek domineren, moeten we vasthouden aan morele principes. Vrijheid mag nooit verworden tot een handelswaar, maar moet worden verdedigd als een fundamenteel recht, zonder verborgen kosten.
Donald Trump lijkt het Amerikaanse nationale symbool, de bald eagle, op zijn eigen manier te interpreteren. Oorspronkelijk stond deze majestueuze vogel symbool voor macht, onafhankelijkheid en onbegrensde vrijheid. Maar als vrijheid slechts een ruilmiddel wordt, verliezen we dan niet de essentie van waar Amerika en het Westen ooit voor stonden?
