Sophie Struik is projectleider bij Huisgenoten: “We organiseren activiteiten van, voor, door, met en zelfs bíj onze leden! Leden komen zelf met ideeën of haken aan bij iets wat al bestaat en dat wordt dan op poten gezet bij iemand thuis. In de huiskamer, dus kleinschalig, zeker in deze coronatijd een groot voordeel.” Waarbij de leden in principe 50+ zijn, maar doorgaans al wel halverwege de 70.
“De activiteiten die ontstaan zijn net zo goed een doel als een middel. Het is heel leuk om met gelijkgestemden iets te doen wat je leuk vindt. Maar het zorgt er tegelijk voor dat je er even uit bent, dat je een sociaal netwerk behoudt, dat je – om het maar zo te zeggen – niet in een isolement belandt. Waarbij het dus belangrijk is dat er activiteiten op het programma staan die je echt leuk vindt.”
Want er wordt in onze samenleving veel voor ouderen georganiseerd, maar wat als je niet van bingo of koersbal houdt?
“Laatst kwam iemand met het idee voor Franse conversatie. Daar vroegen we ons wel van af of dat niet te specifiek was, maar we hebben het geprogrammeerd en het loopt nog steeds! Dan komt er dus een klein clubje mensen eens in de zoveel tijd bij elkaar, gewoon om met elkaar Frans te praten!” Je voelt op je klompen dan al wel aan dat de programmering heel wisselend is. “We hebben ook een bridgeclubje, maar ook gewoon een koffieochtend of een gezamenlijke lunch. En dan nodigen we eens een arts uit die iets vertelt over geheugenverlies. Of een accordeonspeler. Dat vinden de leden heel interessant en heel gezellig. Maar het gaat uiteindelijk om de contacten. Want dat is wel een vereiste: als je via ons een activiteit organiseert, moet je er voor open staan dat andere mensen aanschuiven. En je moet ook de bedoeling hebben dat er meer gebeurt dat de activiteit zelf. Wij doen niet aan yoga en direct daarna weer naar huis. Dat soort activiteiten zijn er al. Bij ons is ‘ontmoeten’ altijd het bovenliggende thema. Je belandt dan vanzelf in een sociaal netwerk. Gegevens worden uitgewisseld, mensen worden soms nagebeld als ze ineens niet meer komen, leden gaan ook buiten de activiteiten om bij elkaar op bezoek.”
Deventer Huisgenoten voorziet in een grote behoefte. “We hebben in de stad zestig activiteiten per maand! Er zijn twaalf huiskamers waar de mensen elkaar ontmoeten. Dat kun je gerust zien als en soort van noaberschap in de stad. En misschien is het ook wel een soort van noaberschap voor wat hoger opgeleide ouderen, die zich niet per definitie thuis voelen bij wat er regulier voor ouderen georganiseerd wordt. Maar ook dan loop je natuurlijk kans eenzaam te zijn.
