In Zembla bleek ook dat een kwart van de Tweede Kamer-leden speciale bescherming geniet, waaronder álle fractievoorzitters. Ook journalisten zijn slachtoffer. Aan de orde kwam ook hoe je dat probleem van bedreigingen, vaak door anonieme accounts, moet aanpakken. Die anonimiteit verbieden, kwam als oplossing uit de bus.
Geluk Centraal ziet in de aanpak van dit probleem dezelfde lijn als bij zoveel problemen. Niet eerst teruggaan naar het fundament voordat je met een oplossing komt.
Twee fundamenten: ‘wij’ willen graag een platform waar we ons zegje kunnen delen en X is een commercieel bedrijf dat het om winst te doen is. Een bedrijf kun je restricties opleggen. Wij zouden zeggen: alles op een platform is de verantwoordelijkheid van de eigenaar. Dus als er op jouw platform bedreigd wordt, is X of Musk verantwoordelijk. Wij denken zo maar dat je dan niet heel veel andere maatregelen meer hoeft te nemen, dan een legertje advocaten inschakelen voor rechtszaken.
Wat we niet zo goed snappen is de behoefte van politici (en van journalisten) om op zulke platforms deel te nemen aan het gesprek. Wat is in hemelsnaam je ondergrens als je publiciteit zoekt (onze Tweede Kamer-voorzitter kondigde haar vertrek op X aan…) op een haatdragend platform waar iemand in Sillicon Valley miljardair van wordt?
We schreven er al eerder het artikel ‘Als je niet op Twitter zit kunnen ze je niet op Twitter bedreigen‘.
