Lieve nieuwe wereldburger,
Ik neem als mede-oprichter van Geluk Centraal even de tijd om jou, de acht miljardste, te begroeten en mijn boodschap met je te delen. Ik hang wat op de bank omdat ik een verkoudheid te pakken heb. Misschien is het zelfs corona want ik heb geen reuk en smaak op dit moment. En dat is gek joh, echt een groot gemis! De constructie van wat je eet wordt in één keer veel belangrijker. Gelukkig zijn er nog zintuigen over die het wel doen. Zien, horen, voelen. Hopelijk ga jij dat allemaal nog ontdekken. Kun jij al proeven en ruiken? En wat zie, hoor en voel jij eigenlijk al?
Ik voel me niet ziek maar blijf netjes binnen om anderen niet aan te steken, behalve mijn man. Hij begint ook al lekker te hoesten. Gezellig hoor, zo samen. Maar goed, het gaat nu niet om mij maar om jou. Als je het niet erg vindt, noem ik je vanaf nu Gabriël.
Als je een meisje bent, lees Gabriëlle. Ben je genderneutraal, lees Gabrie.
Niet omdat ik die naam zo leuk vind, maar omdat ik voel dat jij niet een gemiddelde wereldburger bent en we wel wat engelen-invloed kunnen gebruiken. Het is bijna december, jij zou weleens een blijde boodschap kunnen brengen. Wat zou dat mooi zijn! Ik visualiseer het gewoon en dat maakt me warm vanbinnen.
Lieve Gabriël, van harte welkom in onze wereld! Hoewel ik positief van aard ben, wordt de warmte die ik voel bij jou, overschaduwd door vlagen van kilte. Als ik jou was, hield ik mijn ogen nog lekker een poosje dicht. Het leven is leuk hoor maar sommige dingen zijn echt niet om aan te zien. Ik weet niet waar je ter wereld kwam maar ik kan je alvast verklappen dat er overal pijnlijke kwesties gaande zijn. Wat en hoe, dat verschilt nogal. Ja, het is van alle tijden, maar soms wordt een serieus dieptepunt bereikt, en daar zitten we knap dichtbij. Ik ken je geboorteplaats niet. Best lastig om je dan iets mee te geven dat past bij jouw situatie. Daarom zoek ik naar dingen die iedereen aangaan, waar je ook woont, en misschien ligt daar wel de sleutel. Ik doe dat vanuit mijn perspectief: de rijke Westerse wereld met Zwolle als uitvalsbasis.
Zwolle, misschien woon jij er ook wel, of leer je deze stad ooit nog eens kennen. Misschien ook niet en ben je hier mijlen ver vandaan. Misschien leef je nu al in armoede en zul je nooit weten wat reizen is. Misschien leef je te midden van oorlogsgeweld en ben je nu al gewend aan het geluid van geweren en bommen. Misschien moet je wel noodgedwongen op reis, op zoek naar een veilig onderkomen. Misschien ben je wel ziek of heb je een handicap die maakt dat jij nooit verder kunt kijken dan jezelf, dat je nooit zult lopen, praten of nadenken over reizen of wat dan ook. Misschien ben je het kind van een tienermoeder die bleef roken en drinken tijdens haar zwangerschap. Misschien hebben je ouders geen cent te makken, of verdrinken ze er juist in. Lieve Gabriël, ik wens je een mooi en kansrijk leven toe, maar proef je ook mijn verlangen naar jouw blijde boodschap?
Veel mensen in onze wereld zijn de weg kwijt, Gabriël. Doof, blind en vergeten dat we allemaal maar een heel klein ukkie zijn in het grote heelal. Andere ukkies dan jij, maar toch. Vergeten, dat we samen onder dezelfde zon en maan wonen. Dat we alleen kunnen leven als we respect hebben voor elkaar en de aarde, die we even mogen lenen.
Dat de natuur richting geeft aan ons leven, vinden veel mensen maar onzin. Ze vinden dat wappie en dat het omgekeerd is, of ze vinden er niks van. Arrogantie en leegte regeren en dat is best griezelig, vooral als je denkt aan jouw toekomst, die van jouw generatie. Lieve Gabriël ik wens je alle goeds toe maar hoor je ook waarom ik behoefte heb aan jouw blijde boodschap?
In veel delen van de wereld draait het leven om oorlog en geweld. Smakeloos voelbaar en niet om aan te zien. Waar vrede is, overheerst ongenoegen, mensen worstelend met zichzelf en met elkaar. Hebzucht en macht neemt steeds meer bezit van jong en oud. Je leert het misschien nog kennen Gabriël, maar neem van mij aan dat het steeds meer een eigen leven gaat leiden. Begon het met erkenningsdrang, de mallemolen houdt niet meer op. We azen op hebben en weten van gekkigheid niet meer waar we ons druk om moeten maken. De wereld draait door! Lieve Gabriël, ik wens je een liefdevol leven maar zie je ook dat ik hunker naar jouw blijde boodschap?
Kleine, mooie Gabriël, ik ben zo blij dat jij er bent. We hebben je nodig want het lukt ons niet alleen. Laat jouw komst bijdragen aan meer verbinding. Raak de mensen om je heen met je schattige pruttelgeluidjes. Tref hun hart met je stralende lach. Blijf je licht schijnen zodat wij als volwassenen, de warmte blijven voelen, ook als jij baby-af bent. Dat het licht ons zacht maakt, ruimte geeft en tijd om niet meer los te raken van dingen die er wel toe doen. Dat we onszelf terugvinden en de ander. Dat we weer voelen dat we de omwegen naar liefde en geluk echt niet nodig hebben. Geluk Centraal, het leven is geen generale repetitie.
De acht miljardste wereldburger is geboren! Jan Willem de Graaf schreef hem of haar enkele weken geleden al een welkomstbrief en roept anderen op om dat ook te doen. Bij Geluk Centraal zijn we graag de postbode voor die brieven. Heb jij ook een boodschap voor de acht miljardste? Stuur dan een brief (samen met een goede foto van jezelf) naar mijnbriefaan@de8miljardste.nl. Lees alle ingezonden brieven op de8miljardste.nl.
