Open brief
Geachte politici, leden van het kabinet, kamerleden en staatshoofden,
Ik schrijf u niet als politicus, jurist of beleidsmaker. Ik schrijf u als mens. Als bezorgde burger. Als iemand die samen met de verenigde vooruitdenkers en wetenschappers binnen Geluk Centraal werkt aan een samenleving waarin menselijkheid, verbondenheid en welzijn centraal staan. Want er komt een moment waarop zwijgen geen optie meer is. Dat moment is nu.
Terwijl u geniet van de zomer en de vergaderzalen leeg zijn, voltrekt zich in Gaza een ramp. Een crisis die nauwelijks in woorden te vatten is. Kinderen sterven onder ingestorte gebouwen. Gezinnen hebben geen voedsel of schoon water. Ziekenhuizen liggen stil door gebrek aan stroom. Dit is geen gewoon conflict meer, het is een brute aanval op de menselijke waardigheid. En u? U zwijgt. U weegt woorden, terwijl mensen sterven. U wikt politieke risico’s, terwijl het internationaal recht met voeten wordt getreden.
Sommige leiders durven wel. De Franse president Macron kondigde aan Palestina te erkennen. De Belgische koning noemde de situatie in Gaza “een schande voor de mensheid”. Vanavond erkende premier Schoof eindelijk hoe diep het leed zit, maar echte actie blijft uit. Geen sancties. Geen voorwaarden. Geen grenzen aan het geweld.
Laat me duidelijk zijn: “uw stilzwijgen is geen neutraliteit. Het is kiezen voor de kant die onrecht toelaat.” En alsof dat nog niet genoeg is, overweegt Nederland nu een wet die hulp aan mensen zonder papieren strafbaar maakt. Mensen die onderdak, voedsel of vervoer geven aan vluchtelingen en ongedocumenteerden, gewone burgers, zouden voortaan kunnen worden vervolgd. Niet omdat ze uitbuiten, maar omdat ze helpen. Dat is onvoorstelbaar. En toch gebeurt het.
“Waar blijft u? Waar blijft uw verontwaardiging, uw daadkracht, uw moed?”
Bij Geluk Centraal geloven wij in een samenleving waarin mensen niet worden teruggebracht tot labels of hokjes. Niet tot ‘migrant’, ‘asielzoeker’, ‘illegalen’ of ‘gelukszoeker’. Niet tot ‘links’ of ‘tegenpartij’. Wij zien mensen, ieder met hun verhaal, hun pijn, hun waardigheid. Want het begint bij hoe we kijken. En hoe we spreken. Woorden kunnen muren bouwen, maar ook bruggen slaan. Hokjes creëren afstand, wantrouwen en uiteindelijk ontmenselijking. Zodra empathie verdacht wordt, raken we iets fundamenteels kwijt: ons morele kompas. Echte veiligheid komt niet voort uit controle, grenzen en uitsluiting.
Echte veiligheid ontstaat in een samenleving waarin mensen zich gezien voelen, gewaardeerd, beschermd. Niet weggeduwd, maar opgenomen.
Wij pleiten voor een radicale koerswijziging. Niet economische groei als hoogste doel, maar menselijke bloei. Niet de angst voor misbruik als uitgangspunt, maar de kracht van vertrouwen, zorg en compassie.
En daarom roepen wij u op:
-
Niet alleen om terug te keren van reces, maar om terug te keren naar uw geweten.
-
Niet alleen om te spreken, maar te handelen.
-
Niet alleen om woorden te kiezen, maar om daden te stellen.
Stel voorwaarden aan militaire steun. Leg sancties op waar het internationale recht wordt geschonden. Zet humanitair recht niet alleen op papier, maar in beleid. En schrap de wet die hulp aan ongedocumenteerden strafbaar maakt, voordat het te laat is, Want mensenrechten zijn geen seizoensartikel. Empathie is geen luxe. En menselijkheid mag nooit strafbaar zijn.
Misschien zegt u: “De wereld is complex.” Wij zeggen: “Dat is hij altijd geweest. Maar rechtvaardigheid begint niet bij perfectie, maar bij richting. Bij het kiezen van de kant van de menselijkheid, telkens opnieuw.”
De geschiedenis zal niet alleen oordelen over wat u deed, maar vooral over wat u naliet te doen. Over het moment waarop u had kunnen kiezen voor rechtvaardigheid, maar koos voor stilstand. Over het moment waarop u de mens achter het beleid kon zien en dat niet deed. Wij, burgers, denkers, dromers, verenigd in onze overtuiging dat geluk, rechtvaardigheid en menselijkheid boven alles gaan, blijven spreken zolang u zwijgt. Want in een wereld waarin onschuldigen sterven en hulp strafbaar dreigt te worden, is het onze morele plicht om niet weg te kijken. U heeft de macht om te veranderen. Wij hebben de wil om dat van u te eisen.
Met hoop, overtuiging en vasthoudendheid,
Wim-Heerke Spronk, initiatiefnemer en bestuursvoorzitter
Namens de verenigde vooruitdenkers en wetenschappers van Geluk Centraal
Ik vind het heel fijn dat er mensen zijn die brieven kunnen schrijven als deze.
Ik kan het niet, maar sta volledig achter de boodschap. En ik ben blij dat we snel weer naar de stembus mogen!