Meten is weten. Hoe vaak hoor je dat niet? We moeten eerst meten alvorens we verstandige maatregelen kunnen nemen. Dat klinkt allemaal heel logisch maar wat ‘meten’ we eigenlijk?
Initiatiefnemer en bestuursvoorzitter Wim-Heerke Spronk: “Vandaag 20 maart, de internationale dag van het geluk. Het was precies één jaar geleden de perfecte dag om samen met persvoorlichter Harrie Kiekebosch en secretaris Mia Nijland vereniging Geluk Centraal aan te kondigen met als doel welzijn en geluk centraal te gaan stellen en samen met vooruitdenkers, wetenschappers en betrokken burgers op zoek te gaan naar een nieuw fundament voor onze samenleving. Niet langer mopperen over hoe het is, maar bedenken hoe het kan… en doen!”
Ruud Steltenpool: “Ik schrok van dit gegeven, maar ook van dat ik dit gevaar enorm had onderschat; Zelfs de doodnormale materialen, die niemand als schadelijk bestempelt, zijn dat op een andere manier dus tóch. Ondanks ook mijn dagelijkse ratrace in ‘het systeem’, kwam deze gedachte steeds weer terug en ik begon het te bevragen in de hoop dat het me iets zou vertellen over een oplossingsrichting. Eentje die ons ook aanzet tot een zodanige mentale omslag dat we rigoureus dingen anders of juist niet gaan doen; dingen waarvan we grotendeels wel weten hoe het anders moet.”
De zorg in ons land is versnipperd, het zorgstelsel in hokjes verdeeld. Ton wordt er gek van. Maanden na het overlijden van zijn vrouw Hester voelt hij zich een onbelangrijke speelbal tussen de zorgwetten, het zorgkantoor, de verzekeraar en de zorgorganisatie. Waar hij eigenlijk een kaart zou moeten ontvangen met ‘Hoe gaat het nu met je?’, krijgt hij wéér een rekening van de zorgverzekeraar en moet hij een forse eigen bijdrage betalen.
Je wordt gelukkig van goede relaties, niet van een goede carrière. Dat is wel zo’n beetje de belangrijkste les die je kunt trekken uit het langstlopende wetenschappelijke onderzoek naar geluk.
Het is schokkend en onacceptabel om te zien hoe energiereuzen miljarden euro’s uitkeren aan aandeelhouders terwijl veel huishoudens moeite hebben om rond te komen en door hoge energierekeningen letterlijk in de kou staan.
Bijna een jaar geleden deelde ik mijn visie al in diverse media over waarom ik een fundamentele systeemverandering noodzakelijk acht. Helaas moet ik concluderen dat mijn ideeën niet minder relevant zijn geworden. De kloof tussen arm en rijk wordt in ons land met de dag voelbaarder. Het is de hoogste tijd om te denken aan manieren om het huidige systeem te verbeteren en om te werken aan een samenleving waar iedereen dezelfde kansen heeft en waar de talenten van iedereen worden gezien en gewaardeerd.
“Goed nieuws. In veel landen vindt deze winter een geweldige energietransitie plaats, zonder dat we het beseffen. Laten we er trots op zijn, anders zijn we het weer kwijt voordat we er voor geapplaudisseerd hebben!” Hieronder beschrijf ik hoe het toepassen van de Inner Development Goals (IDG’s) tot inzicht en sustainability kan leiden tot meer welzijn en geluk.
Verandering is gaande. Gedragsverandering is nu meer noodzaak dan ooit te voren. Ecologie vóór economie, een duurzame wereld, terug naar de natuur. Technisch kan het al lang. We bewapenden ons tot de tanden met technologie – op zich niet goed of slecht, aldus Melvin Kranzberg – van geraffineerd taalgebruik tot potentieel destructieve kernenergie, van relatief duurzame energieopwekking tot gevaarlijk rigide digitale ‘keurslijven’.
Hoe vertalen we de Sustainable Development Goals (SDG’s) naar Individual Development Goals (IDG’s)? Momenteel hebben we een nieuwe generatie in de collegebanken, waar ik enorm blij mee ben. Een generatie die op staat tegen monocultuur, die ruimte eist voor diversiteit, op vele gronden, zoals gender, seksualiteit en neurodiversiteit.