Laatste berichten Gedrag

Afgelopen week viel opnieuw een kabinet. Voor de één een politieke gebeurtenis zoals zovelen, voor de ander het zoveelste bewijs dat het huidige politieke systeem zijn houdbaarheidsdatum ruimschoots is gepasseerd. Wat ons betreft is het vooral een pijnlijk, maar helder signaal: Dè bevestiging dat Nederland toe is aan een systeemupdate. Niet alleen in hoe we omgaan met voedsel, zorg, veiligheid, onderwijs, migratie en wonen, maar vooral in hoe we ons land besturen. Verkiezingen, partijpolitiek en de traditionele parlementaire machtsverdeling zijn lange tijd als de ruggengraat van onze democratie beschouwd. Maar die ruggengraat blijkt inmiddels broos. Veel mensen voelen zich niet vertegenwoordigd, laat staan gehoord. De urgentie wordt niet gevoeld. Het is volgens mij de hoogste tijd om de fundamenten van onze democratie te herzien.

“We moeten na een debat samen weer een biertje gaan drinken.” Volgens Frans Timmermans moeten politici dat weer gaan doen. Ook als ze geen politieke vrienden zijn. Misschien goed om dit ook voorafgaand aan een debat te gaan doen. Het biedt ontspanning en dat kan het politieke circuit wel gebruiken.

De aanleiding voor dit essay ligt in de constatering dat de huidige journalistiek haar verbindende, controlerende en informerende functie steeds minder vervult. Door commercialisering, versnippering via sociale media en het verdwijnen van lokale infrastructuren raakt journalistiek vervreemd van haar maatschappelijke opdracht.

Vandaag, op 20 maart – de Internationale Dag van het Geluk – viert Geluk Centraal haar driejarig bestaan. Drie jaar geleden werd de vereniging opgericht door initiatiefnemer en bestuursvoorzitter Wim-Heerke Spronk, samen met persvoorlichter Harrie Kiekebosch en secretaris Mia Nijland. Het doel? Niet langer blijven hangen in wat niet werkt, maar actief bouwen aan een samenleving waarin welzijn en geluk centraal staan. Een beweging van vooruitdenkers, wetenschappers en betrokken burgers die samen zoeken naar een nieuw fundament voor onze maatschappij.

We leven in een tijd waarin bureaucratie, verspilling en corruptie binnen overheden en instituties alomtegenwoordig lijken. Burgers en bedrijven klagen over inefficiëntie, hoge belastingen en logge structuren die innovatie in de weg staan. Maar zodra iemand daadwerkelijk de handschoen oppakt om verandering te brengen, volgt direct een storm van kritiek.

De wereld kijkt opnieuw met verbijstering naar de Verenigde Staten. De voormalige president Donald Trump laat wederom zien hoe hij politiek bedrijft: niet als een staatsman met visie en morele principes, maar als een puur transactionele leider. Een man die alles ziet als een onderhandeling, waarbij enkel macht en eigenbelang de drijfveren zijn.

Verlies. Een woord dat zoveel pijn, herinneringen en emoties met zich meebrengt. Het is altijd moeilijk wanneer dierbaren in je directe omgeving je ontvallen. Maar wanneer het gaat om mensen die nog midden in het leven staan, vol dromen, plannen en potentie, raakt dat een ander, dieper deel van je ziel. Het is niet alleen het gemis, maar ook het onrechtvaardige gevoel dat het leven soms met zich meebrengt.

In maatschappelijke discussies rondom verstoorde ouder-kindrelaties ligt de focus vaak op de tekortkomingen van de ouder. Er wordt gesproken over nalatigheid, misbruik of emotionele verwaarlozing. Maar er bestaat ook een andere realiteit: situaties waarin kinderen ervoor kiezen het contact met hun ouder(s) te verbreken, vaak zonder duidelijke aanleiding of vanuit misverstanden die nooit zijn opgelost. Deze omgekeerde dynamiek verdient meer aandacht, omdat de sociale, psychologische en culturele factoren die hierbij een rol spelen, complex en onderbelicht zijn.

Vandaag kwam het nieuws naar buiten dat het aantal asielaanvragen in Nederland voor het eerst in vier jaar is gedaald. Hoewel dit op het eerste gezicht goed nieuws lijkt, brengt het ook een golf van politieke interpretaties en retoriek met zich mee. De term die hierbij steeds meer opduikt, is het ‘FABER-effect’, genoemd naar de PVV-minister van Asiel en Migratie, mevrouw Faber. Maar wat houdt dit effect precies in? En nog belangrijker, in hoeverre klopt het dat de daling van asielaanvragen hieraan toe te schrijven is? Tijd om de feiten op een rij te zetten.

De politiek lijkt steeds vaker haar eigen principes en achterban te verloochenen. Dit sentiment bracht Geluk Centraal ertoe om na de kritiek op de BBB en haar minister Femke Marije Wiersma van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur (LVVN) ook de andere coalitiepartners onder de loep te nemen. Maar hoe zit het met de VVD? Verloochent de partij haar achterban, of weerspiegelt de achterban juist de koers van de partij?

De actuele ontwikkelingen rond minister Femke Wiersma van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur (LVVN), die herhaaldelijk kritiek krijgt vanwege beleid die lijnrecht indruist tegen de belangen van boeren en burgers, bevestigen waar we bij Geluk Centraal al sinds mei 2022 voor waarschuwden.

In Den Haag wordt het NK-Politiek afgewerkt. PVV, NSC en VVD staan in de kwart finale. O ja, BBB ook. Van onder de Haagse kaasstolp houden parlementair verslaggevers ons op de hoogte van de wedstrijd. Het gaat om uithoudingsvermogen, tactisch manoeuvreren en laverend uit de lijn van het schot vandaan te komen.