Laatste berichten Gedrag

Wij zijn homo sapiens, wat ‘wijze mens’ betekent. Maar kunnen we onszelf (in alle redelijkheid) nog wel ‘wijs’ noemen? Norbert Schotte vindt van niet.

‘Dit mag nooit meer gebeuren’, zo luidde het mantra na de financiële crisis van 2008. Vele onderzoeken volgden, onder meer naar hoe economen het zó mis hadden kunnen hebben. De lessen van de complexiteitswetenschappen werden toegepast op de financiële sector. Dat leidde tot de eensluidende conclusie dat er systeemrisico’s in de financiële sector zaten die plotsklaps konden leiden tot een crash.
Met al dat geschrijf en gepraat werd niet veel gedaan. Ja, er kwamen hogere bankbuffers, meer regels en toezicht op risico’s, maar geen aanpassingen in het systeem zelf. Sturen met spreadsheets op enkelvoudige risico’s, dat was wel zo overzichtelijk.

Mega-overwinning, Monsterzege, Verpletterende Nederlaag, Nooit vertoond!…. Zelfs die superlatieven voor de verkiezingsoverwinning van de BBB lijken niet toereikend. Wat een machtsvertoon: In Overijssel en Drenthe harkte BBB een derde van de zetels binnen. Caroline van der Plas zou in diverse Twentse gemeenten – als het gemeenteraadsverkiezingen waren geweest – de absolute meerderheid en macht hebben gehaald. De andere traditionele boerenpartij – het CDA – is gehalveerd. In het hart van de Biblebelt is de SGP niet meer de grootste. En dat voor een partij die als marketingtool in de markt is gezet… Ik begrijp: Je bijt niet in de hand die je voedt, maar waar is de kritische journalist?

Bewust kiezen voor duurzame mobiliteit en daarmee minder broeikasgassen door het verkeer. Met dat doel zijn grote werkgevers vanaf volgend jaar verplicht gegevens aan te leveren over hun woon-werk en zakelijke verkeer van werknemers.

Hebben Provinciale Staten en Eerste Kamer in het huidige tijdsgewricht wel een uitvoerbare rol? Ze zijn bedacht in de tijd van paard en wagen, maar we leven nu in een digitaal tijdperk, waarin de zuilen zijn weggevallen die ons een leidraad gaven hoe we moesten leven.

Regelmatig schrijf ik over polariseren, en hoe we vaak vergeten te kijken naar het gebied tussen de beide extremen, het tussenland (mainstream area), waar de mensen die polariseren vandaan komen. Hoewel begrijpelijk, is het juist zaak om bij polariseren deze ‘mainstream area’ onder de loep te nemen, want polariseren kan een teken zijn dat die een grote revisie behoeft.

De Chinese ballon boven het Amerikaanse luchtruim heeft de media op scherp gezet. Ze hebben – zal ik maar in beeldspraak blijven – die ballon nogal opgeblazen. Wat de onschuldige burger ervan overhoudt is de bevestiging dat we die Chinezen niet moeten vertrouwen. Maar ik ben geen onschuldige burger. Ik heb veel meer de neiging onze media te wantrouwen. Die media hebben immers geen enkel bewijs dat de betreffende ballon een spionageballon is, maar als ze daar hun twijfel al over uitspreken, laten ze allemaal de balans uitslaan naar ‘maar vermoedelijk is het wel een spionageballon’, of laten op zijn minst toch een spoor naar die gedachte achter.

“Ik doe de deur van mijn zoons kamer open en het begint te rinkelen. Aan de binnenkant van zijn deur hangen allemaal medailles. De laatste is van een verjaardagsfeestje waar ze met de halve klas zijn gaan slootje springen. Dat heet anders, maar het komt er wel op neer. Andere medailles zijn van sporttoernooien en zomerkampen.”

Ik ben vermoedelijk een atypische docent. Zo ga ik ervan uit dat een student de dingen die hij tijdens een toets spiekt, veel beter onthoudt dan wanneer hij het uit zijn hoofd geleerd had. En ik controleer ook niet op plagiaat plegen. Enerzijds omdat de voorzitter van het College van Bestuur de stelling inneemt dat iedereen op de hogeschool zich aan rookregels houdt en dat controle dus niet nodig is. Die lijn trek ik door naar plagiaat: studenten kennen de regels, dus zullen wel geen plagiaat plegen. Anderzijds omdat ik toch wel belazerd word, misschien nog wel meer dan als ik streng controleer.

Roland van der Vorst: “Dagblad Trouw heeft onlangs besloten het woord blank niet meer te gebruiken om een lichte huidskleur aan te duiden. We leven in een beeldcultuur maar woorden doen ertoe.”

“Ik trek op deze plek regelmatig gangbare economische theorieën en methoden in twijfel. Dat schuurt blijkbaar. Ben ik dan een rare econoom? Of is het maar een mening?”

“Goed nieuws. In veel landen vindt deze winter een geweldige energietransitie plaats, zonder dat we het beseffen. Laten we er trots op zijn, anders zijn we het weer kwijt voordat we er voor geapplaudisseerd hebben!” Hieronder beschrijf ik hoe het toepassen van de Inner Development Goals (IDG’s) tot inzicht en sustainability kan leiden tot meer welzijn en geluk.