Laatste berichten Gelijkheid

Bijna een jaar geleden deelde ik mijn visie al in diverse media over waarom ik een fundamentele systeemverandering noodzakelijk acht. Helaas moet ik concluderen dat mijn ideeën niet minder relevant zijn geworden. De kloof tussen arm en rijk wordt in ons land met de dag voelbaarder. Het is de hoogste tijd om te denken aan manieren om het huidige systeem te verbeteren en om te werken aan een samenleving waar iedereen dezelfde kansen heeft en waar de talenten van iedereen worden gezien en gewaardeerd.

Het is zo’n week waarin aandacht voor de kloof in onze samenleving een hoogtepunt bereikt. Drie dagen achter elkaar kwam het aan mij voorbij. De kloof tussen het zorgsysteem en zorgvragen van mensen, de kloof tussen arm en rijk, tussen de hooplozen en de hoopvollen. Om welke kloof het ook gaat, het systeem vraagt het onmogelijke van mensen. Het menselijke aspect verdwijnt steeds verder. Ik voel sterk dat maar één echte interventie helpt om dat probleem op te lossen. De urgentie is hoog.

We gaan waarschijnlijk een periode van schaarste tegemoet, zo viel onlangs te lezen in deze krant. Wat is de invloed van schaarste op ons collectieve gemoed? Het zou kunnen betekenen dat de afgunst in de samenleving toeneemt. Maar het is evengoed mogelijk dat precies het tegenovergestelde gebeurt, namelijk dat we juist minder jaloers worden.

Corona, het gaat er in Nederland eigenlijk nauwelijks meer over. En als het er al over gaat, dan over hoe verkeerd China het wel niet doet. Maar nog maar pas geleden trok datzelfde Corona een enorm zware wissel op Nederland en zijn inwoners. Die wissel was nog zwaarder voor de meest kwetsbaren en hun omgeving. Pieter Zuidema – vader van Siemone – schreef op social media zijn frustratie over alles wat er gebeurde in de tijd van zich af. De vele likes die hij op zijn verhalen kreeg, zorgden ervoor dat ze nu gebundeld zijn in het boek Tijdloos. Hieronder vertelt Pieter zelf hoe het zover kwam

“De ontwikkeling van vermogensongelijkheid in een kleine, open economie met een koloniaal verleden is ongeveer gelijk aan de mate waarin machtsverhoudingen omgezet werden in kapitaal. Zo bleek uit recent onderzoek steeds duidelijker waarom Nederland zo moeilijk afscheid kon nemen van Indonesië: een aanzienlijk deel van de Nederlandse rijken had daar veel vermogen uit gepeurd.”

Aldo van Duivenboden: “Mensen zijn niet hun diploma. Toch focussen we daar in het onderwijs op. Alle aandacht gaat uit naar het ontwikkelen van vooraf vastgestelde leeropbrengsten en het bijspijkeren van gebreken en hiaten in kennis en vaardigheden. We zien onze studenten als een vat dat gevuld moet worden met een vooraf bepaald hoeveelheid kennis en vaardigheden.”

In de 2007-editie van de Oxford Junior Dictionary (een woordenboek voor Engelse kinderen op de lagere school) zijn verschillende woorden verdwenen. Engelse woorden voor eikel, wilde hyacint, wilg, winterkoninkje en reiger staan er niet meer in. Ze zijn vervangen door nieuwkomers als breedband, voicemail en attachment. Veel vogels sterven langzaam uit, dus waarom zou je de woorden daarvoor niet vervangen door woorden voor fenomenen die kinderen dagelijks onder ogen krijgen? Een woordenboek is immers een afspiegeling van zijn omgeving

Vandaag is de 8 miljardste wereldburger geboren. Diverse mensen schreven hem of haar een welkomstbrief. Ivonne Sprok, hoofdredacteur en uitgever van het Onkruid Magazine, hoopt dat de chaos van nu wat voorbij is als hij of zij de wereld ook daadwerkelijk intrekt.

Wat erg eigenlijk, dat we een week van de gelijkheid nodig hebben. “Daarom gaat Geluk Centraal na deze week gewoon verder met dat thema, net als dat we er vorige week al mee bezig waren”, aldus initiatiefnemer Wim-Heerke Spronk.

In de populaire muziek zijn er vele stromingen en genres, vanuit zeer veel culturele achtergronden, van Afrikaans tot Europees en van Aziatisch tot Amerikaans. De diversiteit is geen probleem. In tegendeel, het is een impliciet gekoesterd aspect, waarin bovendien veel liefhebbers ook diverse stijlen (van rap tot jazz en van hiphop tot rock en country) in de kast hebben staan. Dit is naar mijn mening een mooi voorbeeld van culturele diversiteit die niet door globalisatie verdreven is.

Populisme heeft twee gezichten, legt David van Reybrouck uit in Pleidooi voor Populisme: “populistische leiders en populistisch denkenden. We rekenen meestal af met dat ene gezicht: de leiders van populistische partijen. Maar we kunnen ons beter richten op de populistisch denkenden!”

“Je hebt gebroddel, kortzichtigheid en politiek onvermogen. Dat is vervelend, want uiteindelijk werkt dat door in het economisch beleid, zoals in Nederland. Maar je hebt ook politiek cliëntelisme, volkomen bizarre economische redeneringen die uiteindelijk uitmonden in financiële ineenstorting. Welkom in het Verenigd Koninkrijk, waar de regering anno 2022 met beleidsvoorstel kwam dat midden jaren 50 wellicht logisch was, maar in het hier en nu complete flauwekul.”