Laatste berichten Gezondheid

Fruitbomen staan in hun bloesem. Dé tijd van het jaar om stuifmeel op de stamper te krijgen zodat we straks appels en peren eten kunnen. Dat is werk voor insecten. Maar die worden doodgespoten door agro-industriële boeren.

Om bij te blijven op mijn vakgebied lees ik dagelijks artikelen op zorgvisie.nl, het nieuwsoverzicht met actuele zorgthema’s. Te vaak word ik er moedeloos van om steeds weer hetzelfde te constateren: dat het anders moet, dat het aan goede ideeën hiervoor niet ontbreekt, maar dat een gedegen aanpak om ze te realiseren, uitblijft. Tuurlijk, ik blijf wel bij, maar het stimuleert niet echt.

In deze podcast van Geluk Centraal, de nieuwe beweging die zich inzet voor een fundamentele systeemverandering om geluk centraal te stellen, gaat podcast host Rudi Bartels in gesprek met mede-oprichter en Orthopedagoog Mia Nijland over ‘het systeemmoeras’ in de zorg.

Als je al dat gemopper en gedoe in Nederland beschouwt, is het een wonder dat we zo hoog op diverse gelukslijstjes scoren. Vorige week bleek dat Nederland in het World Happiness Report net als de jaren ervoor wederom in de top 10 staat, dit keer op plek vijf. Ook opvallend: Nederland scoort heel laag op ongelijkheid in geluk. De minst gelukkigen zijn in Nederland nog altijd relatief gelukkig.

Ziekenhuizen kampen met openstaande vacatures, ziet arts-onderzoeker en chirurg in opleiding Emma Bruns. Kiest een nieuwe generatie voor zichzelf?

Ken je de Brever-wet, de wet van behoud van reistijd? Die zegt dat we als mens een gemiddelde reistijd accepteren van 70 tot 90 minuten. Dat is woon-werk, maar ook wat je er nog bij verplaatst voor winkel, sport enzovoort. Als je die als fundament onder het vervoersprobleem legt, kom je tot heel andere oplossingen dan al maar meer asfalt.

In steeds meer sectoren gaan werknemers gebukt onder toenemende werkdruk, zo berichten het CBS, de Kamer van Koophandel en diverse werkgeversorganisaties op basis van de Conjunctuurenquête Nederland. Als oorzaak wordt het huidige personeelstekort genoemd. Hierdoor komen werknemers steeds vaker overspannen thuis te zitten.

Michelle van Tongerloo is huisarts in Rotterdam-Zuid en straatarts in onder andere de Pauluskerk. Geregeld verwijst ze mensen door naar het ziekenhuis. Maar omdat haar patiënten vaak onverzekerd zijn, gaat die verwijzing moeilijk, tot soms helemaal niet. Ons land zit vol met rationele en economische principes als controle, efficiëntie en winstmaximalisatie. Maar is leeg van liefde.

Economie volgt de ecologie en is daaraan ondergeschikt. Althans, dat is de bedoeling: want nomos is de uitvoering van de logica. Het is wat Geluk Centraal daarom logisch onze beprijzing van wat we kopen te herzien. Geldelijk gewin moet niet voorop staan, de waarde moet bepaald worden naar gelang het gekochte vervuilt. Kortom: de vervuiler moet betalen.

Pur, glaswol, radongas, afwasmiddelen, dicht gepleisterde muren… we halen rare bokkensprongen uit om ons huis energiezuiniger te maken, het schoon te houden en er lekker comfortabel in te kunnen wonen. Maar met de kennis van nu én met die van tóen, word je van veel van die keuzes niet zo gelukkig.

Geluk Centraal brengt thema’s steeds terug naar het fundament om vandaar opnieuw te bouwen. De boerenprotesten zou je ogenschijnlijk onder onze pijler ‘gedrag’ scharen, maar die acties zijn slechts een gevolg. De pijler ‘groen’ of ‘gezondheid’ past veel beter, want als je naar de oorzaak kijkt, gaat het om ons klimaat, over ons voortbestaan hier op aarde!

Als de poortwachters van ons zorgsysteem naar het Malieveld gaan om te protesteren, dan is het serious business, want die keurige huisarts, die gaat toch niet de straat op om actie te voeren? Wel dus. Ze zijn het zat dat anderen hen opleggen wat ze moeten doen. Wie is hier nu de professional!