Waarom geen concrete opties die niet alleen bijdragen aan een rechtvaardiger samenleving, maar ook de broodnodige financiële ruimte zouden scheppen? Maar nee, Henri Bontenbal (CDA), Mirjam Bikker (CU), Chris Stoffer (SGP) en Joost Eerdmans (JA21) presteren het om vooral de áller slechtste bezuinigingsplannen ietsje minder slecht te maken.
“Alsof je Voldemort verandert in een Dementor en vervolgens durft te beweren dat er niets aan de hand is”
De verenigde vooruitdenkers en wetenschappers van Geluk Centraal kunnen uit de losse pols zo een aantal suggesties bedenken en aandragen waar we best een maatschappelijke bijdrage kunnen vragen. Denk bijvoorbeeld aan:
- Het extra belasten van de allerrijksten.
- Hogere belastingen voor de hoogste inkomens.
- Het heffen van (extra) belasting op kerosine en vliegen.
- Hogere verkeersboetes bij herhaaldelijke overtredingen.
- Een hogere winstafdracht voor (groot)banken actief in Nederland.
- Effectiever optreden tegen zorgfraude die miljarden kost.
- Het uitstellen of afschaffen van de verlaging van het eigen risico.
- Het korten van douceurtjes aan de fossiele industrie.
De cijfers: waar wordt nog steeds op bezuinigd?
Ondanks theatrale onderhandelingen en énige cosmetische aanpassingen, blijft het onderwijs de dupe. Hier een opsomming van wat er nog steeds wordt wegbezuinigd:
- Brede brugklassen: 55 miljoen
- School en omgeving: 115 miljoen
- Hoger onderwijs: 175 miljoen
- Onderwijsambtenaren: 86 miljoen
- Onderwijs voor kinderen met een achterstand: 81 miljoen
- Kansengelijkheid: 305 miljoen
- Wetenschap: 92 miljoen
En dan de bizarre conclusie: de gedeeltelijke schrapping van deze bezuinigingen wordt deels gefinancierd door… flink te korten op de (bij)scholing van medisch specialisten en verpleegkundigen. De ironie druipt ervan af: je wil de kwaliteit van onderwijs redden en doet dat door élders in het onderwijs te bezuinigen.
“Politieke prietpraat en het fatsoenlijke land”
Henri Bontenbal, de man die namens het CDA naar voren treedt, heeft de moed om met droge ogen te beweren: “Als CDA blijven we ons inzetten voor goed onderwijs als basis voor een fatsoenlijk land.” Echt? Hoe kun je dat verkondigen terwijl je instemt met een bezuinigingsplan dat onderwijs van alle kanten raakt? Hoe durf je te zeggen dat bepaalde maatregelen ‘niet de onze’ zijn, terwijl je er vervolgens gewoon voor stemt? Hoe geloofwaardig zijn woorden over het belang van onderwijs en een sterke samenleving, als je tegelijkertijd naast Geert Wilders op de gigantische sloopkogel zit die recht op die samenleving afraast?
Religie boven onderwijs?
De kroon op het wanbeleid? Een luid gejubel over het behoud van godsdienstlessen. Terwijl Dilan Yeşilgöz (VVD) eerder kraakhelder zei: “Religie hoort niet thuis in het openbare leven. Op het moment dat geloof een georganiseerd of politiek karakter krijgt, wordt het echt heel gevaarlijk.”
Het gevolg? De christelijke partijen – CDA, CU en SGP – zitten in een politieke houdgreep. Ze bezuinigen mee op onderwijs, houden een extreemrechts kabinet in het zadel en hebben nauwelijks meer iets te verdedigen. Nog even en religieuze lessen, waar ze nu zo trots op zijn, verdwijnen net zo snel als hun zetels.
Dag CDA, dag CU, dag SGP… en dag Kerst
Wat rest, is een pijnlijke conclusie. Je gaat de onderhandelingen in om het onderwijs te beschermen, maar je komt naar buiten met een plan dat het onderwijs verder afbreekt. Ondertussen kraait men trots over futiliteiten, terwijl het vertrouwen van burgers in fatsoenlijk bestuur verdampt. “De christelijke partijen hebben zichzelf niet alleen politiek uitgekleed, maar ook buitenspel gezet”, aldus Lodewijk Koster. “Dus zeg maar dág CDA. Zeg maar dág CU. Zeg maar dág SGP. En misschien, als het zo doorgaat, ook maar dág Kerst”
